Kleine muis zoekt een huis
piep.. piep.. pieperdepiep..
KLEINE MUIS neemt ons deze week mee in haar zoektocht naar
een HUIS. Ze sjouwt een APPEL mee die
kleiner en
kleiner
wordt..
Het prachtige boek "Kleine muis zoekt een huis" van
Petr Horacek stond deze week centraal.
We leerden het boek en de inhoud op verschillende manieren
kennen! Al spelend, zingend, schilderend, bOuwend, piepend,
proevend, klevend, ZOEKEND, v e r s t o p p e n d, tellend, snijdend,..
piepiepiep (Kleine Muis zegt Namasté in muizentaal, wij oefenden dit ook met elkaar!)
Juf Alisha voelt zich al een beetje beter!
Juf K was héél blij de kinderen terug te zien, aan de knuffels te voelen was dit weerzijds J
Farah, Frodo, Oscar en Elizan vonden een appel vertellend tekenen en ontleden fascinerend,
de schil, het steeltje (Oscar gebruikte origineel zijn symbool als steel!), de pitjes en het klokhuis.
Ayoub zag overal appels in de klas en wees ernaar
Souleymane zei “souris, c’est muis”
Sam was naar de tandarts geweest woensdag en vertelde daarover
Donderdag hadden er veel kinderen “sandwichkes” mee
Volgens Sam en Mila waren de das en het konijn niet lief in het boek, waarom niet?
Van het animatiefilmpje met de muis en de slapende oude man werd iedereen héél stil
Frodo had een nieuwe lente – pet, we vonden hem allemaal heel mooi
Deze week scheen de zon op onze snoet, dit vonden we heerlijk!
Als de zon schijnt buiten, is het dan altijd warm, en moeten we dan geen jas aan?
Ahmed schilderde een appel naar waarneming, hij keek goed en had aandacht voor het juiste kleurgebruik
We doen vrijdag een super leuke stop-dans op muziek met ons eigen vingermuisje
Waar is muisje? (Liedje, handen achter je rug!)
WE ZITTEN DOOR DE VOORRAAD VOCHTIGE DOEKJES HEEN.
WILLEN JULLIE AUB ALLEMAAL NOG EEN PAKJE MEEBRENGEN AUB?
D A N K !
>> VOLGENDE vrijdag mogen de KLEUTERS VERKLEED naar school komen!
rode zoenen van jullie juffen ______ a l i s h a & k a r e n X X X
Onze klas
“To enter the world of a child (or a cat) the least you must do is sit down on the ground without interrupting the child in whatever he is doing, and wait for him to notice you. It will then be the child who makes contact with you, and you (being older, and I hope not older in vain) with your higher intelligence will be able to understand his needs and his interests, which are by no means confined to the bottle and the potty. He is trying to understand the world he is living in, he is groping his way ahead from one experience to the next, always curious and wanting to know everything.”
—
Bruno Munari
// uit: Design as Art