Praat ik met mijn kind of niet?

Geplaatst op 24 nov 2015
Praat ik met mijn kind of niet?

Kinder- en jeugdpsychiater Peter Adriaenssens: 

Scholen in en rond Brussel blijven maandag dicht omwille van veiligheidsredenen. Dat betekent dat veel kinderen thuis moeten blijven op een dag waarop ze dat niet gewoon zijn. Kinder- en jeugdpsychiater Peter Adriaenssens legt uit hoe ouders dat best aan hun kinderen uitleggen. 

'Het is heel belangrijk dat de waarheid wordt verteld', zegt Peter Adriaenssens, kinder- en jeugdpsychiater verbonden aan het universitair ziekenhuis Leuven. Een verhaal verzinnen en angstvallig de realiteit vermijden, is geen goed plan volgens hem. 

'Let wel, de waarheid moet aangepast worden aan het niveau van het kind', gaat hij verder. Wat wordt overgebracht en op welke manier dat gebeurt, moet passen bij de leeftijdsgroep waartoe het kind behoort. Het begrip van de realiteit en de toegang tot verschillende informatiebronnen is sterk afhankelijk van de leeftijd. 

Angst kanaliseren

'Een tiener kan je als een volwassene benaderen. Tieners ontvangen dezelfde informatie die volwassenen ook krijgen. Zo kunnen zij via hun smartphone of computer allerlei nieuwssites consulteren. Bovendien begrijpen zij zonder twijfel wat er via de radio en televisie wordt verspreid', stelt Adriaenssens. 

Jongere kinderen verdienen een aparte aanpak. Ouders moeten beseffen dat hun houding en de sfeer waarin alles wordt meegegeven van cruciaal belang is. 'Angst is besmettelijk. Het is dus heel belangrijk dat ouders hun eigen angsten kunnen kanaliseren vooraleer ze hun kinderen vertellen wat er aan de hand is. Dat wil niet zeggen dat ze hun ongerustheid moeten ontkennen, ze moeten er gewoon realistisch mee omgaan', aldus de psychiater.

Wat Adriaenssens voorstelt is dat ouders zowel het kwade als het goede bespreken en daarbij het onderscheid beklemtonen. 'Wanneer ouders dan over het kwade spreken, kunnen ze zeggen dat er al altijd mensen zijn geweest die het niet goed menen met anderen en dat zij er ook altijd zullen zijn. Dat is een realiteit die kinderen onder ogen moeten zien.' 

Positieve levenslessen

Maar daar mogen ouders het niet bij laten. Het is goed om te benadrukken dat we blij moeten zijn dat de politie en het leger bestaan en dat zij er zijn om ons te beschermen tegen zo'n mensen. Dat creëert een aangenaam en veilig gevoel. 'Zo kan dan gezegd worden dat het vandaag geen vakantiedag is, maar een soort van veiligheidsdag.'

Het kan nooit kwaad om dan nog eens te benadrukken dat de meeste mensen niet zo zijn. 'De nadruk leggen op de verbondenheid voor het goede doel en aantonen dat we met z'n allen meeleven, is in die zin een heel positieve levensles voor kinderen', zegt Adriaenssens. 

Ouders kunnen dit doen aan de hand van verwijzing naar sprookjes. Wat zich daar makkelijk toe leent, is het verhaal van de wolf en de biggetjes. 'Omdat de biggetjes samen nadenken en slimme plannen bedenken, wordt de wolf op het einde van de rit gestraft. Zo bouwen de biggetjes samen een huis van steen en daar had de wolf niet aan gedacht', klinkt het.

Op die manier tonen ouders aan dat verbondenheid en samenwerking het winnen van de boosdoener. 

terug